نوشته شده توسط : ستاره

 

 مادر ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من،
وقت روییدنم باران مهربانی بودی كه سیرابم كند، وقت پروریدنم آغوشی گرم كه بالنده ام سازد وقت بیماری ام طبیبی بودی كه دردم را می شناسدو درمانم می كند وقت اندرزم حكیم آگاه كه به نرمی زنهارم دهدوقت تعلیمم معلمی خستگی ناپذیر و سخت كوش كه حرف به حرف دانایی را درگوشم زمزمه میكند . . . ...

 

وقت تردیدم راهنمایی راه آشنا كه راه را از بیراهه نشانم دهد،
مادر تو شگفتی خلقتی     تو لبریز از عظمتی،     تو راسپاس می گویم و می ستایمت

 

مادر! جزیره قلبت هنوز كشف نشده و هیچكس نمیدونه چه جوری دلتو باید لرزوند

 

                             جز آن كودكی كه تو را   مادر   نامید


:: بازدید از این مطلب : 499
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : یک شنبه 8 اسفند 1389 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد